Jest wiele chorób wieku podeszłego. Jedną z nich są choroby związane z zespołem otępiennym. Jest to zespół objawów wywołany chorobą mózgu, zwykle przewlekłą lub o postępującym działaniu. Choroba ta charakteryzuje się zaburzeniami pamięci, myślenia, orientacji, rozumienia. Osoba z zespołem otępienia traci zdolność przyswajania nowych informacji. Staje się ona drażliwa i nerwowa. W silniejszych odmianach pojawiają się omamy, urojenia i chorzy stają się coraz bardziej agresywni. Co wiąże się z zespołami otępiennymi u osób starszych?
Przyczyny otępienia
Źródła choroby znajdują się głównie w chorobach ośrodkowego układu nerwowego. Atakują one mózg i pozostawiają nieodwracalne zmiany. Najpopularniejszą chorobą jest Alzheimer. Zmiany nią spowodowana z czasem pozbawiają chorego osobowości. Choroby ośrodkowego układu nerwowego odpowiadają za około 50% zdiagnozowanych chorych cierpiących na zespół otępienny. Poza wspomnianym już Alzheimerem powoduje go choroba rozsianych ciał Lewy’ego (tzw. otępienie z ciałami Lewy’ego) czy zwyrodnienie czołowo-skroniowe. Zespół otępienny może być spowodowany także przyczynami neurologiczno-naczyniowymi. Tutaj występuje przede wszystkim Parkinson. Przyczyny pojawiania się zespołu otępiennego mogą być różne, jednak ich skutek jest zawsze taki sam. Są nieodwracalne. Może mieć charakter nawrotowy, stabilny lub postępujący, ale nie ma możliwości wyleczenia.
Jak pomóc osobom z zespołem otępiennym
Obserwujmy osoby starsze, które nas otaczają i są nam bliskie. Jeśli zauważymy objawy otępienia, nie bagatelizujmy ich. Zwróćmy się do specjalisty. Ilość czasu poświęcanego osobie chorej zależy od stopnia zaawansowania choroby. Mimo, że choroba jest nieuleczalna możemy wpływać na jakość życia chorego. Oprócz środków farmakologicznych stosuje się ćwiczenia intelektualne stymulujące mózg. Treningi pamięci, orientacji w rzeczywistości. Tutaj istotna jest rola zapewnionej opieki.
